Hristofyas’ın Olmazsa Olmazları |
 |
Prof. Dr. Ata ATUN |
|
Daha görüşmeler başlamadan Rum Lider Hristofyas “Olmazsa olmaz” taleplerini ard arda dizmeye başladı.
Ayağının tozu ile daha Çin’den döndüğü gün, Larnaka Havaalanında yaptığı açıklamada “Kıbrıs Rum tarafı için, Güzelyurt’un (Omorfo) Kıbrıs Rum idaresine iade edilmesi gerektiği kesindir” diyen Rum Yönetimi Başkanı Dimitris Hristofyas, arabasında Lefkoşa’ya giderken, herhalde bir şeyler unuttuğu kararına vardı ki, arabasından iner inmez istekleri içine Karpaz’ı da katıverdi.
3 Eylül’de başlayacak doğrudan müzakerelerde ana hedefinin Karpaz’ın iadesi olduğunu da Güzelyurt talebine ilave etti.
Üstelik pekiştirdi de bu taleplerini ve “Bizim için Omorfo’nun Kıbrıs Rum idaresine iade edilmesi gerektiği kesindir, Karpaz’ın olası iadesi de 2004 Nisan ayında Bürgenstock’ta yapılan Annan Planı müzakerelerinde de zaten söylenmişti” diyerek Karpaz’ın çantada keklik olduğunu, Karpaz’ı da kesin olarak geri alacaklarını ve bu nedenle de önceliği Güzelyurt’a verdiğini açıkladı.
Bunları okuduğum vakit aklıma sevgili dostum, Kıbrısımızın en iyi tiyatro sanatçılarından birisi olan Alper Susuzlu’nun yıllar önce söylediği sözleri geldi. Annan Planının tartışıldığı dönemde Alper dostum da sahneye, senaryosunu kendi yazdığı, konu ile ilgili bir oyun koymuştu ve Rumların müzakerelerde Mesarya’nın yarısını, Karpaz’ı, Güzelyurt’u, Girne’yi ve Maraş’ı istemeleri üzerine, doğduğu köy Susuzlu Baf’ta olduğu için, “İsteyenin yüzü bir kara, vermeyenin de iki kara. Ben de Baf’ı isterim” diyerek Rumların isteklerinin ne kadar saçma olduğunu vurgulamıştı.
Tabii Hristofyas’ın istekleri sadece bunlar değil.
Karpaz ve Güzelyurt sadece son iki günün istekleri.
Daha evvel neleri istemedi ki Hristofyas.
Neler benim “Kırmızı çizgilerimdir” demedi ki?
“Siyasi eşitlik, yasalar karşısına vatandaşların eşit muamele görmesi demektir. Birleşik Federal Kıbrıs Cumhuriyeti Meclisine tabii ki en fazla oy alan kişiler girecektir” diyerek, siyasi eşitlikten ne anladığını açıkça ortaya koymuştu.
Bu kibar sözleri söylerken anlaşılan doğrudan doğruya “siz Türkler sadece azınlık olabilirsiniz. Federal polis ve Federal Mahkeme size adil davranacaktır” demeye utanmış olmalı.
Hristofyas, Birleşik Federal Kıbrıs Cumhuriyetini oluşturacak “Kurucu Devletler”den bahsederken, KKTC’nin lav edilerek “Kıbrıs Türk Devleti”ne dönüştürüleceğini, buna karşın halen mevcut olan ve Rumlar tarafından 1963’de gasp edilmiş Kıbrıs (Rum) Cumhuriyetinin lav edilmeyeceğini ve “Kıbrıs Rum devleti” olarak da uyduruk bir “Kurucu Devlet” kurularak, her iki kurucu devletin, anayasası güya tadil edilmiş Kıbrıs (Rum) Cumhuriyeti altına gireceğini, olmazsa olmaz b ir koşul olarak ortaya koyabiliyor.
Hristofyas’a ve baryasına göre, her iki halkı temsil edecek “Kurucu Devletlerin”, birlikte partenojenez bir Federal Devlet oluşturması “Kabul Edilemez” bir olgu imiş ve masada böylesi bir öneriyi asla tartışmayacaklarmış. Türkler mevcut Rum devletine katılmalıymışlar.
Her konuda olduğu gibi Garantiler konusunda da “Kırmız çizgileri” var. Türkiye’nin 1960 Garantiler ve İttifak Anlaşmasından doğan “Garantörlük Haklarına” ve “Tek taraflı müdahale hakkına” artık gerek yokmuş ve kurulacak yeni devlet için “AB’nin Garantisi” en iyi ve en çağdaş olan garanti imiş. Bu nedenle de Türkiye’nin Garantörlüğünü ve müdahale hakkını “Asla kabul etmeyeceklermiş”.
En kalın “Kırmızı çizgileri” de “Türk askerinin adadaki varlığı konusunda. Bir tane bile kalmamak kaydı ile hepsinin geri gitmesi “Kırmızı çizgileri” imiş. Türk askerinin, sayısı ne olursa olsun adada kalmasını “Asla kabul etmeyeceklermiş”.
Güzel hoşta, bunca “Kırmızı Çizgi”den sonra biz ne diye bu Rumlarla müzakere yapacağız ve hangi ortak çizgide buluşup anlaşacağız.
Rumlar, adada acımasız Rum egemenliğinin sürdürdüğü 1974 öncesi yıllara asla bir daha geri dönüş olmayacağını bir türlü anlayamadılar galiba.
