Kıbrıs’lı Türklerin atak zamanı geldi |
 |
Prof. Dr. Ata ATUN |
|
Kıbrıslı bir Türk’ün Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne mülkiyetle ilgili ilk müracaatı yapması mükemmel bir gelişme.
Aslında bu bir ilk değil. Bence Ahmet Necati Özkan davası ilk davadır ve belki de mülkiyet davası olmasının yanında Rumlara karşı “Soykırım” davalarının açılmasına en gerçekçi zemini teşkil edecek ve temel olacak.
Hatıralarınızı tazelemek amacı ile size Girne’deki “Bosphorus” oteli olayını hatırlatırsam hemen “evet doğrudur” diyeceksiniz.
1963 olaylarından evvel Girne bölgesinde, deniz kıyısında yer alan en nezih otellerden bir tanesi idi Bosphorus Otel (Türkçesi ile Boğaz otel) idi. Zaten o dönemde Girne’de, şehir içinde, şehir dışında, deniz kıyısında, dağ eteğinde toplam olarak 4 tane otel bulunmaktaydı. Bunlar Dome Otel, Bosphorus Otel, ve adını hatırlamadığım 2 otel daha.
Akritas planı uyarınca 21 Aralık 1963 tarihinde Rumların Türklere karşı başlattıkları silahlı saldırıdan sonra Türkler canlarını güvence altına almak için Türklerin yoğun oldukları bölgelere göç edince, doğal olarak sahibi Türk, çalışanları Türk olan Bosphorus otel personeli de, vızıldayan Rum mermilerinin altında güvenli Türk bölgelerine zor bela kapağı atabildiler.
O günden sonra Bosphorus otele bir daha ne sahibi ne de personeli girebildi. Bırakın içeri girmeyi, yanından bile geçemediler. Uzaktan resimlerini bile çekemediler sahibi oldukları güzelim otelin, tapusunun has be has sahibi oldukları Türk malı mülklerinin. Çünkü bu güzelim Bosphorus otel, Rum Milli Muhafız ordusunun (Ethniki Frura) Girne, merkezi kışlası yapılmıştı.
Ahmet Necati Özkan ne dava açabildi ne de tazminat isteyebildi 1974 yılına kadar. Hiçbir Rum mahkemesi böyle bir davayı görmeyi kabul bile etmedi. Ahmet’in suçu sadece ve sadece Türk olmaktı. Neyseki 1974 Barış harekatı oldu ve malını yıkık dökük, tahrib edilmiş dahi olsa geri alabildi.
Louizidou, Türk askeri bana mani oldu, sınırı geçemedim, evimi göremedim derken AİHM’de haklı bulundu da, suçu sadece Türk olmak olan Ahmet Necati Özkan niye haklı değil. 11 yıl güzelim oteline giremedi, gelirini alamadı, malına mal diyemedi. Niye diyemedi. RMMO malını işgal ettiği ve her hangi bir hak aramasına mani olduğu için bir türlü malını sahiplenemedi.
Peki bu kadar insan haklarına düşkün olan Rum Yönetimi, niye tazmin etmedi bu Kıbrıs’lı Türk kardeşimizi. Tabiî ki işlerine gelmediği için. Nedense Kıbrıs Rum tarafında yasalar hep Rumlar için geçerlidir. Mustafa Arif Mutluson Türk olduğu için, elinde tapusu olmasına ve üstüne üstlük güneyde yaşamasına rağmen maalesef malını bir türlü alamıyor ve evine giremiyor.
Ben zaten 1974’den önce bir Rum ile bir Türk’ün taraf olduğu bir trafik kazasında hiçbir zaman haklı çıkan tarafın Türk olduğunu görmemiştim. Nedense hep haklı taraf eninde sonunda Rumlar oluyordu.
Ahmet Necati Özkan, önce iç hukuku sonuna kadar denemek için Lefkoşa Rum Mahkemesinde davasını açtı ve sanırım ilk duruşma günüde 16 Ocak 2006, pazartesi günü. Zaten M. Arif Mutluson davası da yüksek Mahkemede 12 Ocakta görüşülecek ve büyük bir olasılıkla da Yüksek Mahkeme Asliye Hukuk Mahkemesinin kararını onaylayacak. O vakit M. A. Mutluson tüm mülkünü geri alabilecek ve bu dava sonucuna dayandırılarak Ahmet Necati Özkan ve benzeri, 1963 olaylarında 103 Türk köyünden göçe zorlanmış binlerce Türk mağdur hakkını arayabilecek. En azından artık hukuk literatüründe örnek bir dava bulunduğundan, Kıbrıs’lı Türkler nasıl olsa kaybedeceğim hezeyanından sıyrılıp mallarının, mülklerinin ve Rumlar tarafından heba edilmiş yıllarının hesabını sorabilecekler.
BM’nin insanlık suçu kavramları arasında Rumların 1963-1974 yılları arasında Türklere uyguladıkları insanlık dışı davranışa ne deniyor biliyormusunuz? “Soykırım, Genocide”.
Atak zamanı geldi. 2006 yılı Rumlar için çok zor bir yıl olacak.
