Talat’ın yanıltıcı mesaj çabaları |
 |
Prof. Dr. Ata ATUN |
|
Cumhurbaşkanı (CB) M. A. Talat, sistematik bir biçimde, dünyaya sanki Kıbrıs Türk Halkı ile Kıbrıs Türk Barış Kuvvetleri (KTBK) arasında bir sorun varmış ve adanın kuzeyinde bu nedenle sanki sorunlar yaşanıyormuş gibi mesajlar vermeye çalışmaktadır.
Bunu bazen vücut dili ile bazen TV kameralarına yansıyan hareketleri ile bazen de açıklamaları ile yapmakta.
Bu yöntem bana Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliğinin (SSCB) 1970’li yıllarda Amerikan egemen bölgelerinde uyguladığı “Soğuk Savaş Taktikleri”ni hatırlatıyor. Bu modası geçmiş, “Halka bir fikri kabul ettirme Yöntemi”ni şimdi de bizim siyasilerimiz kullanıyor.
Kullanmasına kullanıyor ama zamanı ve mekânı çok yanlış.
CB Talat’ın daha Cumhurbaşkanı seçilir seçilmez yaptığı ilk iş, Ramazan bayramında, Kıbrıs Türk Liderliğinin 1963’den beri Sancaktarla birlikte, 1974’ten beridir de Kıbrıs Türk Barış Kuvvetleri Komutanı ile beraberce Cumhurbaşkanlığında kabul ettikleri Bayram kutlamalarını, halka sormadan, halkın nabzını yoklamadan, “Ben yaparım olur” mantığı ile kaldırması ve ayırması oldu.
Arkasından 15 Kasım 2006 günü, KKTC Cumhuriyet Bayramı kutlamalarının bir parçası olan Lefkoşa’daki törende, Güvenlik Kuvvetlerine (GKK) mensup Albay Barsakçı’nın yaptığı konuşmayı “Bu konuşmadan benim haberim yok” bahanesi ile CB Talat’ın alkışlamaması ve karşı tavır alması oldu. Maksat askerle arasında bir sorun olduğunu ima etmekti yoksa üzüm yemek değildi.
Birkaç ay evvel son yaşanan “Lokmacı Köprüsü” olayında ise CB Talat’ın askere sormadan aldığı karar ve yarattığı kriz, adeta dünyaya KTBK ve GKK ile ters düştüğü mesajının sinyallerini vermek üzerine kurulmuştu.
Tabi Rum siyasiler de hiç vakit kaybetmediler ve bu “Altın Fırsatı” çok iyi değerlendirdiler. DISY başkanı Anastasiadis yaptığı açıklamada, Lokmacı Barikatı’ndaki köprünün kaldırılması konusunda yaşananları, “Kıbrıslı Türklerin, Türkiye’nin Kuzey’deki kurulu düzenine ve askere karşı bir direniş eylemi olduğunu” ileri sürdü ve Avrupa Parlamentosu içinde üyesi oldukları Sosyalist gruba hemen bu yönde bir mesaj iletti.
Maraş konusu ve Maraş’taki Abdullah Paşa’ya ait mülklerin, Mağusa Mahkemesinin tespit kararı doğrultusunda Kıbrıs Türk Vakıflar İdaresinin yönetimine geçmesini önleyenin bizzat Talat’ın kendisinin olduğu iddiaları ise bu sorunun bir başka yüzünü oluşturuyor.
Sayın M. A. Talat’ın Lokmacı Köprüsü gerginliğinden sonra 1983 Anayasasının “Geçici 10.cu Maddesi”ni, yani Ateş Kes’in halen devam ettiği günümüzde, KTBK ve GKK’nin yetkilerinin tırpanlanması gerektiğini ortaya atması ise bu stratejinin son bölümün ilk aşamasını oluşturuyor.
Bu açıklama ile Kıbrıs Türk Halkına sormadan ve halkın görüşünü almadan konuyu Meclise getirerek tadil etmek, tırpanlamak veya kaldırmak istendiği açıkça belli. Bunu tartışmaya bile gerek yok. Şimdilik KKTC Meclisinde Anayasayı değiştirmek için gerekli olan 34 oy yok ve bu düşünceyi realiteye geçirmek olanaksız. Bu nedenle de konu “Zamanı gelince masaya konmak üzere” rafa kaldırıldı.
Zaten Sayın Talat’ın yurt dışına vermek istediği mesaj da KKTC’deki gerçeklerle bağdaşmıyor. Arkasında artık, Annan Planı ile estirilen pembe vaatler rüzgarları ile oluşturulan yapay halk desteği yok.
Ben, Türk askerini yani KTBK’ni ve GKK’ni adada istiyorum. Benim çevremdeki arkadaşlarım da istiyor. Benim gibi düşünen onlarca, yüzlerce, binlerce, on binlerce ve yüz binlerce Kıbrıs’lı Türk de yanıbaşında askerini istiyor.
Zaten bu lafları sadece ben söylemiyorum. Bu gerçek her ne kadar benim idealim olsa da, sadece bana ait bir düşünce değil.
Bunu söyleyen ve yazılı olarak açıklayan, 2006 sonunda Kamuoyu yoklaması yapan KADEM. 29 Ocak’ta açıklanan bu kamuoyu yoklamasında Siyasilere olan güven %19 civarında iken Askere olan güven yani KTBK’ne ve GKK’ne olan güven %96.
KADEM’in sonuçlarını, KKTC’nin 275,000 kişilik gerçek nüfusuna orantılarsak;
Talat’ın tezi olan Kıbrıs’lılığı benimseyenlerin oranı %3 yani 8,250 kişi, Kıbrıs’ta Federasyonu isteyenlerin oranı ise %20, yani 55,000 kişi.
Buna karşın Talat’ın istemediği ve benimsemediği adada 2 ayrı devlet kavramını, yani KKTC’yi benimseyenlerin oranı ise %65, yani 178,750 kişi. Halkımızın neredeyse üçte ikisi, yarıdan çok fazlası.
Veee, Askere, yani KTBK ve GKK’ya güvenenlerin oranı ise %96 yani 264,000 kişi.
Askerimizi bağırlarına basanların ve adadaki varlığımızın KTBK ve GKK’sız olmayacağına inananların oranı %96 ve sayısı tamı tamına da 264,000 kişi.
Bu da demektir ki, CB Talat gibi düşünenlerin, yani askerle aramızda sorun var diyenlerin oranı %4 ve buna denk gelen sayı ise sadece 11,000. Bu da CB’nın etrafındaki küçük bir azınlıktan öteye değil demektir.
Yukarıda da yazdığım gibi artık CB Talat’ın arkasında halk desteği yok. Askerle sorunu var ise o kendi sorunudur ve kendisi her ne kadar Cumhurbaşkanı ise de bu sorun Kıbrıs Türk Halkı’nın ezici çoğunluğunun sorunu değildir.
Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Halkının %96 gibi ezici bir çoğunluğu askerimizi yani KTBK’ni ve GKK’ni yanıbaşında istemekte ve bağrına basmaktadır. Aslında verilmesi gereken mesaj da budur ve bu olmalıdır.
CB Talat, bir KKTC gerçeği olan bu mesajı vermek istemez ise bizler ne pahasına olursa olsun her fırsat ve koşulda bu mesajı vermeye devam edeceğiz.
