Türkler akıllarını başlarına alsın |
 |
Prof. Dr. Ata ATUN |
|
Kıbrıs Rum Cumhuriyeti Başkanı Dimitris Hristofyas’ın Danışmanı Tumazos Çelebis, aynen böyle söylüyor.
Çelebis’in uzmanlığı Uluslararası İlişkiler ve görevi de Rumların dış politikasının ana hatlarını belirlemek. Aynı zamanda da Hristofyas’ın çok yakın bir mesai arkadaşı ve samimi dostu.
Çelebis böyle söylüyorsa, kesinlikle Rum politikası böyledir ve Rum politikacılar da böyle düşünüyor demektir.
Nitekim Hristofyas’ın sözcüsü Stefanu da Hristofyas’ın, Kıbrıs sorununun kötü çözümüne; “yani Kıbrıs’ın ve Kıbrıs halkının çıkarlarına, işgalin sonlandırılması ve Adanın yeniden birleşmesi hedefine hizmet etmeyecek bir çözüme asla rıza göstermeyeceğini” söylemesi, Çelebis’in sözlerini kesin kes destekler mahiyettedir.
Rum Hükümeti açıkça 1974 öncesi duruma geri dönüşü sağlamayan, yani Rumların adanın tümüne kesin kes hakim olmayacağı bir anlaşmayı onaylamak niyetinde değiller.
Bunu anlamak için de kahin olmak gerekmiyor.
Çelebis’e göre, müzakerelerin ilk turunda saptanan ve bazı hallerde “kaotik” olarak nitelendirilebilecek anlaşmazlıklar arasındaki mesafenin daralması için Kıbrıs Türk tarafının ve Türkiye’nin aklını başına alması ve tavizler vermesi gerekiyormuş.
Taviz yoksa ve Rumların istekleri kabul edilmezse, Hristofyas “Al-Ver” olarak tanımlanan üçüncü aşamaya bile geçmeyi reddedecekmiş.
Nasıl reddedecekse.
Birinci aşamanın sonunda “Yönetim” başlığı ile “AB ve Ekonomi” başlıklarında bazı görüş birlikleri saptandı ama bu görüş birlikleri de önemsiz alt konularda oldu. Başlıkların esasında pek bir anlaşma veya yakınlaşma yok.
Geriye kalan önemli başlıklarda, yani Mülkiyet, Toprak, Güvenlik ve Garantiler başlıklarında hiçbir görüş birliği yok, yakınlaşma bile yok.
Dış ilişkiler, Dış Temsiliyet ve Karar Alma konularında ise çok ciddi görüş ayrılıkları yaşandı ve hala da devam etmekte. Bu konudaki görüş ayrılığının ikinci veya üçüncü aşamada dahi aşılabilmesi şimdilik çok zor gözüküyor. Rumlar Federal seviyede ve Federal karar alım merkezlerinde Türklere eşit haklar vermek istemiyorlar. Kararı biz alalım, Türkler uygulasın mantalitesindeler.
Sanki anlaştıkta kararı almak Rumlara, hizmetkarları olmak ta bize düştü.
Çelebis’in en önemli sözü de, geçmişteki pratiklerin yinelenmesinin söz konusu olamayacağı, yani Annan Planı benzeri dayatma bir planın halkın onayına sunulmayacağı, bunun yerine iki liderin arasında uzlaşılmış bir çözüm planının referanduma sunulacağıdır.
Özetle Çelebis, bizim isteklerimiz yerine getirilmezse, Referandum bile yapılmayacak ve dolayısı ile çözüm de olmayacak demektedir.
Rumların bir başka olmazsa olmazı da ortak devlette Başkanın her zaman Rum, Yardımcısının da Türk olacağıdır. Türk Yardımcıyı da kendileri seçecekmiş.
Bu nasıl bir ortaklıksa.
BM Güvenlik Konseyi kararlarında tanımlanan “Siyasi Eşitlik” ise tam bir baş ağrısı. Bu “Siyasi eşitliği” Rumlar başka, biz başka yorumluyoruz. Anlaşma olasılığı ise hiç yok, bildiğiniz sıfır.
Rumların “Siyasi Eşitlik” yorumu aynen “Fener Patrikliği”nin diğer Ortodoks Patrikleri arasındaki konumunu belirleyen tanımlama gibi, “Eşitler arasında en önde veya birinci eşit”.
Yani kurulacak olan devlette “Rumlar birinci eşit” olacak, biz de “İkinci eşit”.
Rumlar kararları alacak, devleti idare edecek, bizde kararları uygulayacak ve idare edileceğiz.
“Birinci Eşit”liğe ben de varım.
