Rumlar, Kıbrıs’ta nasıl bir çözüm istiyor? |
 |
Prof. Dr. Ata ATUN |
|
Seçimlerden sonraki dönemde, Kıbrıs sorununa Annan Planı temelinde bir çözüm bulunması amacıyla iki toplum arasındaki görüşmelerin yeniden başlaması gündemde. Bunu BM, ABD ve AB kesinlikle istemektedir.
Bence bu konuda asıl önemli olan, tarafların yani Rumların ve Türklerin “Kıbrıs’ta çözümü hedefleyen barış görüşmeleri” konusuna nasıl baktıklarıdır.
Mantıklı düşünen her görüşmeci, eline her fırsat geçtiğinde, ortaya gerektiğinden fazla istek koyar ve pazarlık kapısı açar. Bu aşırı istekler ile kendisine, sıkıştığı vakit geriye doğru 1-2 adım atabilmek şansına sahip olmayı hedefler veya taviz veriyormuş havası yaratmak ister.
BM Genel Sekreteri Kofi Annan, iki taraf arasında bir anlaşmaya varılma belirtisi ortaya çıkarsa veya kendisine her iki taraftan da çağrı yapılırsa müzakere sürecini yeniden harekete geçirebileceği mesajını gönderdi. Ancak müzakere pozisyonlarının başlangıç noktalarında herhangi bir değişikliğin yapılması söz konusu olmadığına göre, mutabakatın güvence altına alınabilmesi için pek katı olmayan bir takvimin taraflarca kabul edilmesini şart koşacak.
Annan Planı temelinde müzakereler başlarsa, Rumların yüzde 76’sı tarafından reddedilenden pek de farklı olmayan bir plan üzerinde çözüm elde edilecek. Yunanistan ve Kıbrıs (Rum) Cumhuriyeti, planın AB ilkelerine ve AB müktesebatına uyumlu olması gereğini vurguluyor ama Annan Planı daha başından, Verheugen tarafından AB ilkelerine uyumlu olarak nitelendirilmişti.
Yunanistan ve Kıbrıs (Rum) Cumhuriyeti, Kıbrıs konusunun ağırlığını artık taşıyamayacaklarını biliyorlar. Referandumdan sonra “HAYIR” oyları nedeni ile yeteri kadar suçlandılar ve görünmez baskılar altında kaldılar. Annan Planı’nın düzeltilerek önlerine konması olasılığının da çok sınırlı olduğunu ve Planın temelinde hiçbir şeyin değişmeyeceğini çok iyi biliyorlar.
Bu nedenle, Atina ve Lefkoşa, Helen tarafının tezlerini Bizans’tan kalan diplomatik deneyimleri ile inceden inceye gözden geçiriyor. Ege krizinin Ankara’nın AB ile üyelik müzakerelerine başlamasına engel olmaması ve BM, ABD ve AB gibi güçlü ve yaptırım gücü olan tarafların Kıbrıs sorununun çözülmesini dilemelerine rağmen, acele etmemeleri, Helen tarafını, Yunanistan’ın Ege’deki stratejisini, aynen Kıbrıs konusunda da uygulamak yoluna götürebilir. Bu ince bir hesap ve Kıbrıs’ta çözüme yönelik görüşmeleri, sonsuza kadar değil ama en azından Türkiye’nin 10 yıl sonra AB üyesi olmasına kadar uzatabilir.
Türkiye’nin, Kıbrıs (Rum) Cumhuriyeti’ni çözüm olmadan tanıması kendi içinde komplikasyonlar yaratacaktır. Böylesi erken bir tanıma, adanın bölünmüşlüğünün uluslararası değil, fakat bir iç mesele olduğunu ortaya koyacaktır. Bunun sonucunda da Türk Askerinin derhal adadan çekilmesi gerekecek ve sorun bir iç meseleye indirgendiğinden dolayı da sorunun çözümünde BM’nin oynadığı rol ister istemez sona erecektir.
Kıbrıs (Rum) Cumhuriyetinin ve Yunanistan’ın arzuladıkları ve gerçekleşmesini hayal ettikleri çözüm, “Doğu Almanya” türü bir çözüm. Eğer Annan Planında yapılacak değişiklikler ile çözüm Doğu Almanya’da uygulanmış iki Almanya’nın birleşmesi yöntemi olacaksa hepimize geçmiş olsun demektir.
Böylesi bir çözüm sonucunda, adanın AB üyesi ve yegane uluslar arası tanınmış devleti olan Kıbrıs (Rum) Cumhuriyeti, statüsünde hiçbir değişiklik olmadan Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ni yutacak ve yok edecektir.
Tanınan ve egemen gene Rumlar, yok olan da biz olacağız…
