BM Güvenlik Konseyi’nin 4 Mart 1964 günü yayılmacı (Emperyalist) Atlantik İttifakı’nın Haçlı çıkarları doğrultusunda aldığı 186 no’lu kararla Kıbrıs adasındaki tanınmış devleti statüsünün bahşedildiği ve adanın yaklaşık üçte ikisini ellerinde tutan Rumlarda son zamanlarda bir paranoya görülmeye başladı.
Bu paranoya, Rumların adanın mutlak hakimi olmaktan çıkarılacağı düşüncesinden veya gerçeğinden kaynaklanıyor. Neredeyse tüm Rumca gazetelerde bu konuya uzaktan yakından değinilen yazılar çıkıyor.
Bu paranoyada gerçeklik payı da yok değil. Rumlar adanın kuzeyinde yer alan Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti (KKTC) topraklarına ellerini, kollarını sallayıp giremiyor, KKTC muhaceret Polisleri ve de Dairesi izin verirse girebiliyorlar. Yanı adanın kuzeyi ile ilgili en ufak bir egemenlik hakları yok.
Rum sivillerin KKTC topraklarına istedikleri zaman giremedikleri gibi, Rum Milli Muhafız Ordusu (RMMO) askerleri ve Rum Polisi hiç giremiyor, sınırın yanına bile yaklaşamıyor. 1974 öncesi kendilerini Kıbrıs adasının sahibi zanneden RMMO askerleri, kendilerini eze eze gelen Mehmetçiğin önünden sıçanlar gibi kaçıp, saklanacak delik bulabildikten sonra, bir daha başlarını o delikten çıkarma cesaretini gösteremediler. Şimdi, bırakın KKTC topraklarına geçmeyi, dönüp sınıra bakmaya bile cesaret edemezken, Kıbrıs adasının egemeni biziz diye afra tafra atıyorlar.
Paranoyaları kendilerine özgü.
Sanki de Kıbrıs Türkleri “Federal Cumhuriyet”in kurulması için masaya oturacak, uzun müzakerelerden sonra bir anlaşmaya varılacak, Kıbrıs Türklerinin fiilen ortak oldukları bir Federal Cumhuriyet kurulacak ve bunu takiben de Kıbrıslı Rumlar 1963’ten bu yana sahip oldukları Kıbrıs Cumhuriyeti adlı sözde devlet üzerindeki mutlak kontrollerini kaybedecekler ve de anlaşma içindeki “siyasi eşitlik” adına iktidarı Kıbrıslı Türklerle paylaşmak zorunda kalacaklar.
İşte günümüzde Rumları zihinlerini bulandıran, geceleri kabus görmelerine neden olan ve de gündüzleri de paranoyaya kapılmalarına yol açan korkunun kaynağı bu.
Rumların şimdiki liderleri Hristodulis’ten evvel görev yapmış, i(kisi E.O.K.A. terör örgütü kökenli, diğeri aşırı solcu) N. Anastasiadis, D. Hristofias ve T. Papadopullos, sözde Kıbrıs Cumhuriyeti’nin devlet gücünü kendi uhdelerinde tutmayı tercih ettiklerinden, hedef ve söylem değiştirdi. Siyasi jargona yüklenerek Kıbrıs Cumhuriyeti statüsünün korunmasının en doğru siyasi yol ve çözüm olduğunu Rum halkına duyurdular ve büyük bir kamuoyu desteği almayı becerdiler. Her ortam ve yerde bu statülerini korumak için Kıbrıs Türklerine ve Türkiye’ye siyasi olarak saldırmayı, doğru da olsa, yanlış da olsa, insanlık dışı kararlar alsalar da, bunu doğru saydırmak için hep Hristiyan bir topluluk olan Atlantik İttifakı’nın arkasına saklanarak destek aldılar.
Türkleri azınlık gören Rum siyasi partilerinin sözde Kıbrıs Cumhuriyeti’nin korunmasını milli dava haline getirmeleri ve bunu enosis yolunda her ne pahasına olursa olsun korunması gereken en değerli icraat olarak Rum halkının kafasına sokmalarının nedeni de Türklerle ortak bir devlet kurup egemenliği paylaşmak istememeleri.
Aralık ayında gerçekleşecek Avrupa Konseyi toplantısında AB-Türkiye ilişkileri ele alınırken, gündeme Kıbrıs konusu da girdiğinde, Rum lider Hristodulidis, “mevcut statüko sürdürülemez” sözlerini samimiyetle söylüyorsa, Rumların yıllardır Türklerle ortaklık yapmamak için çeşitli bahanelerle reddettikleri “Federal Çözüm” önemini kaybedecek ve tarihin tozlu sayfaları arasında yerini alacak.
Bundan sonrasında da BM Güvenlik Konseyi’nin Kıbrıs adasına, toplumlararası çatışmaların yaşanmayacağı bir barışın getirilmesini sağlayacak yeni bir çözüm modelini taraflara sunması gerekecek.
Bizim modelimiz ve kararımız belli…
Prof. Dr. (İnş. Müh.), Doç. Dr. (UA. İliş.) Ata ATUN
Dekan, Kıbrıs İlim Üniversitesi
KKTC Cumhurbaşkanı Politik Danışmanı
Güney Doğu Anadolu bölgesinde yapılan sismik araştırmalar ve sondajlardan sonra bölgenin yeraltı kaynakları bakımından oldukça zengin bir bölge olduğunun ortaya çıkması, Türkiye’yi ekonomik olarak büyük bir kazanım ve atılıma doğru yönlendirirken, yıllardır bölgede yaşanan terör olaylarının da farklı bir akış açısı ile değerlendirilmesine yol açtı. Bu da açgözlü emperyalist (yayılmacı) ülkelerin Türkiye’nin Doğusunda, Suriye’de ve Irak’ta niye planlı bir şekilde iç karışıklıklar yarattıkları sorusunun cevabına tekabül ediyor.
Bölge halklarını, “size özgürlük ve devlet kurmayı vaat ediyoruz” sözleri ile gerçekte kendi ekonomik çıkarları için kandırarak ateşe attıkları, bölgeyi kan, gözyaşı ve kaosa gark ettikleri artık aşikar.
Açgözlü emperyalist ülkelerin bu terörist grupları beslemek, maaşlarını ödemek, ellerine verdikleri silahların ve savaş araçlarının bedellerini karşılamak için kendi ceplerinden çıkan tek bir kuruş bile yok. Dünya ticaretinde geçerli olan ama kendilerinin tek bir kuruş bedel ödemeden karşılıksız bastıkları kağıt paralar ile bu terör örgütlerinin bütün finansmanını sağlıyorlar.
Hedefleri Türkiye’nin Doğusunu, Irak’ın kuzeyini, İran’ın batısını ve Suriye’nin doğusunu kapsayan bu bölgede tamamen kendi yönetim ve güdümlerinde yapay bir devlet kurmak, bölgedeki petrolün tümünün sahibi ve hakimi olmak, petrole bağımlı olan devletleri de enerji baskısı altına alarak yaptırım uygulamak, şantaj yapmak.
Hatırlayalım; 1 Kasım 1973 tarihinde dünya siyasetini belirleyen düşünce kuruluşlarının aldıkları talimat uyarınca üzerinde yoğun bir şekilde çalışmaya başladıkları Orta Doğu Planı‘nın ana iskeleti aşağıdaki ana hedeflerden oluşmaktaydı.
– Üzerinde yapay devletin kurulacağı Türkiye, Suriye, Irak ve İran topraklarında kargaşa ve iç çatışma çıkarmak,
– Bu ülkeleri yöneten hükümetlerin iç barışı ve huzuru sağlayan polis gücünü zayıflatmak,
– Sınırlarının güvenliğini sağlayan ve dıştan gelecek saldırıları durduracak ulusal askeri gücünü içten müdahalelerle kıpırdayamaz ve iş göremez hale getirmek,
– Söz konusu bu ülkelerin emperyalist güçlere karşı koymak cesaretini gösteren liderlerini yok etmek,
– Bu ülkelerde çıkarılacak iç çatışmalardan sonra, “insan hakları, adalet, eşitlik, dolaşım özgürlüğü” gibi kulağa hoş gelen yaptırım tehditlerini kullanarak söz konusu ülkelerin belirlenmiş yerlerini işgal etmek, askeri kamplar kurmak,
– Birleşmiş Milletler kisvesi altında çatışma çıkan yerlere kendilerinin sözünden çıkmaya cesaret edemeyen ülkelerin askerlerini sokmak, yerleştirmek ve sivil yaşama müdahale etmek,
– Bu ülkelerin herhangi birinde kendilerinin sözde yasal işgaline karşı çıkabilecek olan güçleri derhal yok etmek veya susturarak ses çıkaramaz hale getirmek.
– Gerektiği zaman bu ülkelerde askeri darbe yaparak yönetimin başına kendi adamlarını koyarak, istedikleri gibi ülkeyi ve petrol/doğalgaz yataklarını çalıştırmak.
– Zaman ve siyasi ortam uygun olunca, kendi sözlerinden çıkamayacak yapay bir devleti söz konusu topraklar üzerinde kurmak,
– Bölgedeki petrolü ve doğalgazı sorunsuzca çıkararak kendi gereksinimleri için kullanmak, gerektiği zaman ekonomik veya da siyasi yaptırım için diğer ülkeler karşı kullanmak.
Yapılan yoğun çalışmalardan sonra uzun vadeli “Orta Doğu Planı”nın ana planı belirlendi ve 1982 yılında da uygulamaya kondu.
Türkiye’mizde ve komşu ülkeler olan Suriye, Irak ve İran’da yaşanan tüm terör olaylarının kökeninde bu “Orta Doğu Planı”nın yatmakta olduğunu artık bilmeyen yok.
Bu plan, emperyalist devletlerin yoğun çabalarına rağmen Türkiye ve İran’da başarısız olurken, Irak ve Suriye’de kısmen başarılı oldu.
Ancak takke düştü kel göründü. Terör örgütü PKK’nın artık Türkiye’den eleman bulamaması, siyahiler dahil paralı asker sistemine yönelmesi ve bu paraların kimler tarafından ödendiğinin/ödenebileceğinin ortaya çıkması meselenin özünü ortaya koyuyor. Öngörüm ve dileğim şudur ki, artık bu dört ülke bir gün bir araya gelecek, aralarındaki kırgınlıkları veya da küçük anlaşmazlıkları bir kenara itip, birleşerek emperyalist güçleri topraklarından söküp atacaklar.
Prof. Dr. (İnş. Müh.), Doç. Dr. (UA. İliş.) Ata ATUN
Dekan, Kıbrıs İlim Üniversitesi
KKTC Cumhurbaşkanı Politik Danışmanı
Prof. Dr. Ata Atun
Rumlar, yıllardır arkalarını Hristiyan birliği olan batılı emperyalist güçlere dayayıp, BM’den Kıbrıs konusunda, insanlık dışı ve akıl almaz kararları çıkarttırmayı başarmışlardı. Bir başka Hristiyan kulübü olan Avrupa Birliğine de, birliğin kendi kurallarına aykırı bir şekilde, 1960 Kıbrıs Cumhuriyeti Anayasası ayaklar altına alınarak -1 Mayıs 2004 tarihinde- kabul edilmişti.
Her fırsatta insanların eşitliğinden, insan haklarından, adaletten bahseden Batı dünyası ve AB, iş Hristiyan bir toplum olan Kıbrıslı Rumların çıkarlarına gelince, 25-30 yıl evvel yaptıklarına gözünü kapatıp soykırım suçu ile yargılayıp cezalandıracağı yerde, gözlerini kapatıp, kulaklarını tıkayarak arka çıkmayı ve Kıbrıs Türk’ünü ezip Rumların boyunduruğu altına sokmak için elden gelen her adaletsizliği yapmayı tercih etmişti.
Ancak görünen o ki bazı şeyler değişecek zira 78. BM Genel Kurulunda Kıbrıslı Rumlar beklediklerinin hiç birini bulamadılar. Arkalarında artık güvendikleri, onlarca yıl sırtlarını dayadıkları, bu nedenle de kendilerini Kıbrıs adasının tek söz sahibi sanmalarını sağlayan güçlerin varlığını hissedemediler.
Kıbrıslı Rumların 78. BM Genel Kurulundan beklentileri olan;
Kıbrıslı Rumların sırtlarını dayadıkları güçler, tatlı sözlerle, sıvazlamayla Rumların gönlünü hoş ederken, elle tutulabilecek herhangi bir karar almadılar. Daha doğrusu alamadılar.
Türkiye Cumhuriyetinin artık büyük bir devlet olması, Batılı Emperyalist güçlerin ve bir Hristiyan kulübü olan Avrupa Birliğinin Türkiye’ye dişlerini geçiremeyeceklerini anlaması, T.C. Cumhurbaşkanının ve T.C. Dışişleri Bakanlığının Türkiye’nin yenidünya stratejisi doğrultusunda mükemmelden de öte taktikleri/girişimleri uygulamaya koyması Rumların ve Yunanistan’ın 78. BM genel Kurulunda duvara toslamasına neden oldu.
Kıbrıslı Rum lider, Amerika’ya giderken -aklınca Kıbrıs Türklerini ve Türkiye’yi kandırmak amaçlı- cebine “Kıbrıslı Türklere sağlanacak yeni imkanları içeren 15 maddelik öneriler” havucunu koydu ve gitti. Kıbrıs Türkleri ve Türkiye, isteklerini tümüyle kabul ederse, o da önerilerini açıklayacaktı güya. Esamesi bile okunmadı.
BM’den elleri boş dönen Kıbrıslı Rumlar, şimdi de “Şantaj” yolunu seçtiler. “Kıbrıs sorununda ilerleme kaydedilmemesi halinde, AB-Türkiye ilişkilerine veto koyarız”ı dillendirmeye başladılar ayaklarının tozu ile. Ellerindeki son koz, AB’ye katıldıkları 2004 yılından beri kullandıkları bu “veto” hakları. Türkiye, AB ile katılım müzakerelerinden vazgeçtiği gün Rumların eli boş kalacak, sırtlarını dayadıkları duvarlar da yıkılmış olacak.
Ne diyelim; Rumların başına ne geldiyse hep Türkiye’yi yok saymak ve hayalleri doğrultusunda boylarından büyük kararlar almaktan geldi. Bu gidişle akıl koyana kadar da gelmeye devam edecek…
Not: “Akıl koymak”, Kıbrıs Türkçesinde “akıllanmak” manasındadır.
Prof. Dr. (İnş. Müh.), Doç. Dr. (UA. İliş.) Ata ATUN
Dekan, Kıbrıs İlim Üniversitesi
KKTC Cumhurbaşkanı Politik Danışmanı
New York’ta düzenlenen Birleşmiş Milletler (BM) 78’inci Genel Kurulu görüşmeleri bu yıl geçmişlerden farklı ve yeni bir dönemin başlayacağının habercisi konumunda zira 2023 yılında dünya siyasetini ve güç dengesini derinden etkileyecek çok önemli gelişmeler oldu.
Mesela; Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Avrupa Parlamentosu’nun 2022 Türkiye raporu ile ilgili, “Avrupa Birliği Türkiye’den kopmanın gayreti içerisinde. Avrupa Birliği’yle gerekirse yolları ayırabiliriz.” açıklaması,
Rusya Federasyonu’nun Yunanistan ve Kıbrıs Rum Yönetimi ile eskiden gelen din birliğine dayalı dostluğunun son bulması ve Rusya Federasyonu’nun KKTC’de Konsolosluk açmak kararı,
KKTC’nin ve Türkiye’nin, BM gözetiminde 1968 yılından beri Rumların her fırsatta açgözlülükle masadan kalkması nedeniyle kopa kopa süregelen Kıbrıs müzakerelerinde artık “Federasyon temelli çözümü” görüşmeyi reddetmesi ve “egemen eşitliğe dayalı, uluslararası tanınmış iki devletli çözüm” önerisinde ısrarlı olması,
Güney Afrika’nın Johannesburg şehrinde düzenlenen 15. BRICS Zirvesi’nde Suudi Arabistan, Arjantin, Birleşik Arap Emirlikleri, İran, Mısır ve Etiyopya’nın BRICS üyeliğine davet edilmesi kararının alınması,
BRICKS’in genişlemeden sonra dünya nüfusunun yüzde 46’sını oluşturacağı ve Küresel Ticaretteki payının yüzde 30 olacağı ve ABD’nin küresel siyasi ve finansal hegemonyasına darbe vuracağı tespiti,
ABD, AB ve Çin’de büyüme yerine ekonomik küçülme olacağı beklentisi,
Ermenistan’ın Rusya Federasyonu ile bağını koparıp, ABD’ye yakınlaşarak ortak tatbikat yapması,
ABD’nin Suriye’de gücünü kaybetmeye başlaması, desteklediği terör örgütlerinin sürekli başarısız olması nedeni ile Türkiye’nin güney hudutları boyunca kurmak istediği kendi ve İsrail güdümündeki yapay devletin artık kurulamayacak olması,
Türkiye’nin, ABD ve AB’nin baskı ve ambargolarını saf dışı ederek bölgesel güç haline gelmesi, dünya silah üretiminde ilk beş içine girmeyi başarması ve Türk silahlı Kuvvetlerinin dünyanın sayılı askeri güçlerinden birisi haline gelmesi,
Suudi Arabistan, Birleşik Arap Emirlikleri ve Katar’ın, ABD’nin güdümünden çıkıp Türkiye ile iyi ilişkiler içine girmek ve ekonomik işbirliği yapmak kararı alması gibi…
Artık Orta Doğu’daki ve Doğu Akdeniz’deki gelişmelerin Türkiye’nin tutumuna bağlı olacağını, Türkiye’nin istemediği bir kararın alınmayacağını ve yürürlüğe konamayacağını öngörmek yanlış olmayacak.
Kıbrıs konusunda ise, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın havaalanında ve BM Genel Kurulunda yaptığı açıklamadan sonra konunun tamamen, Rumların ve Yunanların üyesi olduğu AB’nin müdahale ve söz sahibi olmak olasılığından çıktığını, Türk tezlerinin daha da güçlendiğini ve AB’nin Kıbrıs Rum Yönetimini 1 Mayıs 2004 tarihinde AB’ye üye kabul ederken karşılıklı imzaladıkları “10. Protokol”ün artık çöp olduğu da şimdiden söylenebilir.
1945 yılından sonra emperyalist ülkelerin dünya üzerinde kurmayı başardıkları siyasi, askeri, ekonomik ve finansal gücün, 2024 yılı itibarı ile büyük bir kayba uğrayacağını, emperyalist ülkelerin uydusu olmayan ülkelerin birleşerek, siyasi, askeri, ekonomik ve finansal güç ortaklığı kuracaklarını söylemek niyet okuma veya tahmin değil, görünen köyün resmedilmesi.
Prof. Dr. (İnş. Müh.), Doç. Dr. (UA. İliş.) Ata ATUN
Dekan, Kıbrıs İlim Üniversitesi
KKTC Cumhurbaşkanı Politik Danışmanı
Prof. Dr. Ata Atun
Nikos Anastasiadis, Crans Montana’da Kıbrıs Türk müzakere heyetinden istediği tüm tavizleri aldıktan sonra son olarak masaya “Sıfır asker, sıfır Garanti” isteğini koyunca ve bu isteğine beklemediği bir karşılık verilince masayı devirip kalktı gitti.
Burada önemli olan “Türk askerinin tümü ile terk etmesi ve Türkiye’nin garantörlüğünün iptal edilmesi” önerisine verilen yanıtın ne olduğu ve cebindeki Türk müzakere heyetinden aldığı tavizler ve felaketin neresinden dönüldüğüdür aslında.
Anastasiadis’in “Sıfır asker, sıfır Garanti” talebine verilen karşı yanıtta “Türkiye’nin garantörlüğü 12 yıldan sonra iptal edilebilecek Türk askeri de adadan süreç içinde tamamen çekilecek” ifadeleri yer almaktaydı.
Masayı devirirken Anastasiadis’in cebinde olan ve müzakere süreci içinde Rumlara verilmiş olan tavizler;
Anastasiadis, tüm bu tavizlerle yetinmeyip, “anlaşmanın ertesi günü Türk askerinin adayı terk etmeyeceği ve Türkiye’nin garantörlüğünün hemen kaldırılmayacağı” cevabına öfkelenmiş, mahalle kabadayısı edasıyla müzakere masasını terk ederek Kıbrıs’a dönmüş, masayı bir kez daha çökertmişti.
Kıbrıs Rum Yönetimi lideri Nikos Hristodulidis’in niçin ısrarla “müzakereler Crans Montana’da kaldığı yerden başlasın, biz masaya oturmaya hazırız” diye yırtındığı ve “Eşit ve egemen, uluslararası tanınmış iki devletli çözümü” konuşmam bile diyerek BM, AB, ABD, İngiltere ve Fransa hükümetleri ile AB’ye üye devletleri kışkırtmaya çalıştığı bu gerçeklerle net bir şekilde ortaya çıkmıştır herhalde.
Hristodulidis, yıllar önce Anastasiadis’e verilmiş tavizleri cebine koymak, son adım olan “sıfır asker, sıfır garanti” konusunu konuşmak ve Kıbrıs Türklerine en ufak bir hak vermeden adanın yönetimini ele geçirmek için çırpınmakta ve “olmayacak duaya amin” demektedir. Unuttuğu veya hesap etmediği, KKTC’de, o masaya oturduğu dönemki başkanın olmadığı, Kıbrıs Türklerinin iki devletli çözümden farklı bir anlaşmaya yanaşmayacağıdır…
Prof. Dr. (İnş. Müh.), Doç. Dr. (UA. İliş.) Ata ATUN
Dekan, Kıbrıs İlim Üniversitesi
KKTC Cumhurbaşkanı Politik Danışmanı
